N5 📚 8 ივლისის ნიუსლეთერი

🤩მოგესალმებით,

რას ნახავთ ამ მეილში?

• წიგნი, რომელსაც გირჩევთ;

• საინტერესო ვიდეო;

• შთამაგონებელი ისტორია ჯუმბერ ლეჟავას ცხოვრებიდან;

• ფრაზა, რომელიც დაგაფიქრებთ;

• რა დავამუღამე ამ კვირაში? 🤨 

წიგნი, რომელსაც რეკომენდაციას ვუწევ:

ვიქტორ ფრანკლის ,,ვუთხრათ სიცოცხლეს დიახ’’. 

ვინ არის ვიქტორ ფრანკლი? ეს კაცი იყო ავსტრიელი ფსიქიატრი და ფსიქოთერაპევტი, რომელიც 37 წლის ასაკში საკონცენტრაციო ბანაკში მოხვდა და 3 წლის განმავლობაში 4 საკონცენტრაციო ბანაკი გამოიცვალა. განსაკუთრებულად საინტერესო წიგნია იმით, რომ ავტორი პროფესიულ ჭრილში ანუ ფსიქიატრის ჭრილში განიხილავს ბანაკში მიმდინარე მოვლენებს და ძალიან ამაღელვებელ დასკვნებს გვთავაზობს.

როგორი წიგნია იცი? რომ გაგაშეშებს და დაგადუმებს. კონკრეტულ ადგილებს რომ მიადგები, ისეთი მძიმეა, ისეთი შემზარავია, რომ კითხვის გაგრძელება გაგიჭირდება. მაგრამ! არის ერთი მაგრამ! მაინც გააგრძელებ და ყველაფერს ბოლო წერტილამდე ჩაიკითხავ. და რატომ ჩაიკითხავ იცი? იმიტომ რომ ადამიანი ხარ. ბოლომდე წაიკითხავ და მიყვები იმიტომ, რომ წაკითხული იმოქმედებს, გულის დონეზე იმოქმედებს.

ეხლა გადავიდეთ უშუალოდ წიგნზე. წიგნის პირველ ნაწილში ავტორი მოგვითხრობს თავის პირად გამოცდილებას საკონცენტრაციო ბანაკში და განიხილავს, თუ როგორ ახერხებდა ცხოვრების აზრის და მიზნის შენარჩუნებას ესეთ შავბნელ ვითარებაშიც. ავტორი ღრმად ჩადის ცხოვრების საზრისის ძიებაში და საბოლოოდ საუბრობს იმაზე თუ როგორ მივიღოთ და ვუპასუხოთ ცხოვრებისეულ გამოწვევებს. და რაც მთავარია ეს გამოწვევები ვაქციოთ პიროვნული ზრდისა და განვითარების შესაძლებლობად.

პატარა, თხელი წიგნია, მაგრამ საკმაოდ დიდი დრო მოვანდომე წაკითხვას. გამომდინარე იქიდან, რომ, როგორც გითხარით, მძიმე წიგნია და არც მარტივ თემებს არ ეხება.

რომ ვამბობ მძიმე წიგნია მეთქი აი რას ვგულისხმობ:

 ,,მოათრევენ 12 წლის ბიჭს, რომლისთვისაც ბანაკში ფეხსაცმელი არ მოიძებნა და ამიტომ იძულებული იყო, საათობით მდგარიყო ფეხშიშველი თოვლში მოედანზე, მერე კი სიცივეში ემუშავა: ფეხის თითები მოჰყინვია და ამბულატორიის ექიმი გაშავებულ მოყინულ თითებს პინცეტით აძრობს. ტყვე ამ ყველაფეს უყურებს და ზიზღის, შიშის, თანაგრძნობისა და აღშფოთების განცდის უნარი დაჰკარგვია. ბანაკში ყოფნის რამდენიმე კვირის მანძილზე იმდენი გატანჯული ადამიანი, ავადმყოფი, მომაკვდავი და მკვდარი ნახა, რომ ჩვეულებრივ სანახაობად ქცეული ეს სცენა აღარ აღელვებს’’

ან ამას:

,,ბანაკში ცხოვრების 24 საათიანი დღის ყველაზე შემზარავი მომენტი გაღვიძება იყო. როცა სასტვენის გამყინავი ხმა ჯერ კიდევ გათენებამდე სამჯერ გაფრთხილებს, რომ უნდა ადგე და დაქანცულს, ტკბილ სიზმრებს უმოწყალოდ გიფრთხობს; როცა იწყება სველ ფეხსაცმელებთან ნამდვილი ბრძოლა, რომ დაწყლულებული, შიმშილისგან დასიებული ფეხები შიგ როგორმე ჩატენო; როცა გაღვიძების პირველსავე წუთს სხვების ოხვრა-კვნესა და ლანძღვა გესმის, რადგან ვიღაცას ფეხსაცმელების ზონრის შემცვლელი მავთული გაუწყდა; როცა ხედავ, ერთ დროს ძლიერი შენი ამხანაგი ბავშვივით ტირის, რადგან სისველისგან დაპატარავებულ ფეხსაცმელს ვერ იცვამს და ფეხსაცმელებით ხელში თოვლიან მოედანზე ფეხშიშველი გარბის - ასეთ შემზარავ წუთებში ერთადერთი ნუგეში საღამოს გადანახული პურის პატარა ნაჭერია, რომელსაც ჯიბიდან იღებ და მთელი არსებით ეძლევი მისი ჭამით მოგვრილ სიამოვნებას’’

ამ წიგნს აქვს 2 ძლიერი მხარე. ერთი არის ისტორიული კონტექსტი ანუ ის დოკუმენტალურად აღწერილი ამბები, რაც ჰოლოკოსტში ხდებოდა. და მეორე მხარე, რომელიც ჩემი აზრით, უფრო მნიშვნელოვანია - ფილოსოფიური კონტექსტი. წიგნის მე-2 ნაწილი ემსახურება მთავარი კითხვის ამოხსნას რა არის ცხოვრების აზრი, რა არის ადამიანის დანიშნულება და რა სძენს ადამიანის ცხოვრებას აზრს იმ დროს, როდესაც ის საშინელ განსაცდელში იმყოფება და ცხოვრება ენითაღუწერელი ტანჯვით სავსე გამოცდას უწყობს.

ამ ბოლო კითხვას ავტორი განსაკუთრებით საინტერესოდ პასუხობს. ის ამბობს, რომ საკონცენტრაციო ბანაკში სულიერად და ადამიანურად ის ადამიანები გატყდნენ, რომლებმაც სულიერი საყრდენი დაკარგა. და მაინც რა არის ეს სულიერი საყრდენი? სულიერი საყრდენი არის მომავლის რწმენა და იმედი. როგორც ნიცშე იტყოდა - ვისაც რატომ აქვს, თითქმის ყველა როგორს აიტანს.

წიგნს 5 ქულიდან დავუწერდი 5 მილიონს. უფრო ბევრი რაღაცის თქმა მინდა, მაგრამ ისიც ვიცი, რომ ძალიან არ უნდა გავუტიო, თორემ დიდ ტექსტებს არ წაიკითხავთ 😃 ამიტომ, შევეცადე მაქსიმალურად მოკლედ ჩამომეყალიბებინა აზრი!

საინტერესო ვიდეო, რომელსაც ვუყურე:

ვიდეო მინდოდა ზემოთგანხილულ წიგნთან ყოფილიყო კავშირში. ამიტომაც გიზიარებთ ამ ვიდეოს, სადაც ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი საუბრობს ფრანკლინის წიგნზე უფრო დეტალურად და უფრო საინტერესოდ.

საოცარი ადამიანი - ჯუმბერ ლეჟავა

საიდან გამახსენდა ეხლა ჯუმბერ ლეჟავა? ქიმიის გაკვეთილი მაგრად არ მიყვარდა. ავი და ცოფიანი მასწავლებელი მყავდა. შესაბამისად, მაგრად გამიხარდა, როდესაც გავიგე, რომ ქიმიის გაკვეთილი ცდებოდა. ამას თავისი მიზეზი ჰქონდა - ვიღაც ცნობილი კაცი სტუმრობდა სკოლას, რომელსაც ესე კლასიდან კლასში დაატარებდნენ და ბავშვებს ახვედრებდნენ.

გაიღო საკლასო ოთახის კარი და ვხედავ, რომ ოთახში ვიღაც კაცმა ველოსიპედი შემოაგორა და თან ამ ყველაფერში ჩვენი სკოლის დირექტორიც ეხმარება. ეს კაცი ჯუმბერ ლეჟავა აღმოჩნდა. ეხლა ამას რომ ვწერ, ჩემს თავზე მეცინება. იმიტომ, რომ მისი სიტყვის ბოლოს, როდესაც გვითხრა რაიმე შეკითხვები ხომ არ გვქონდა, იმის მაგივრად, რომ მეკითხა, მაგალითად როგორი იყო ანტარქტიდა? ვკითხე თუ რა ბრენდის ველოსიპედით მოძრაობდა. 😃 იმ დროს ,,დესნა დვას’’ მეტი არც არაფერი ვიცოდით. ვიქნებოდი სადღაც მე-8 ან მე-9 კლასში. ვერაფრით მივხვდი რატომ იყო ეს ადამიანი საინტერესო და რატომ ჩაანაცვლა ქიმიის გაკვეთილი. თურმე, მაგარი კაცი ყოფილა…

მცირე ინფორმაცია ამ ადამიანის შესახებ: გადალახა ყველა უდაბნო, სავანა და ჯუნგლი. გადაცურა სამი ოკეანე, 150-მდე ზღვა, ყურე, სრუტე, 1000-ზე მეტი მდინარე და ტბა. გადაიარა უამრავი უღელტეხილი. ღია ცის ქვეშ გაათია 1200-ზე მეტი ღამე. გაუძლო უამინდობას, მხეცების თუ ადამიანების თავდასხმას. დაამყარა რამდენიმე მსოფლიოს და გინესის რეკორდი.

მან ველოსიპედით მოგზაურობა დაიწყო 1993 წლის 13 აგვისტოს და დაასრულა 2003 წლის 3 ნოემბერს. 10-ჯერ გადაკვეთა ეკვატორი და ორჯერ იყო ანტარქტიდაში.

დაჯილდოებულია საქართველოს სახელმწიფო ჯილდოებით, ვახტანგ გორგასლის I ხარისხის ორდენით, საქართველოს სახელმწიფო პრემიით. საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროსგან მინიჭებული აქვს „მოგზაური დიპლომატის“ სტატუსი (1993), ხოლო იუნესკოსგან — „მსოფლიო სპორტსმენის“ დიპლომი (1999).

ერთი სამწუხარო ამბავიც უნდა ვთქვა - ბოლომდე დარწმუნებული არ ვარ, მაგრამ როგორც გავიგე ლეჟავამ მემუარები დაწერა თავის სიცოცხლეში და უსახსრობის გამო ვერ მოახერხა გამოცემა. არც არავინ დააფინანსა. ტეხავს. ესეთ ხალხს სხვანაირად უნდა ვექცეოდეთ…

ფრაზა, რომელიც დაგაფიქრებთ:

’’შენ შეგწევს ძალა, შეცვალო შენი წარმოდგენები საკუთარ თავზე. შენი იდენტობა ქვაზე დაწერილი არ არის.  არჩევანი ყოველ წამს გაქვს. შეგიძლია აირჩიო სასურველი იდენტობა, რომლის გაძლიერებაც დღეს გსურს იმ ჩვევებით, რომლებსაც დღეს ირჩევ’’ - ჯეიმს ქლიერი

რა დავამუღამე ამ კვირაში?

წიგნის მოყვარულო ძმებო და დებო. ვისაც მანდამაინც არ გხიბლავთ უშველებელი თანხის მიფშვნეტა უცხოურ წიგნებში - ამაზონზე დავამუღამე ,,Used Book’’ კატეგორია. ჯერჯერობით ორჯერ გამოვიყენე: პირველად 20 დოლარიანი წიგნი ვიყიდე დოლარ-ნახევრად და მეორედ - 25 დოლარიანი წიგნი ვიყიდე 1.8 დოლარად. არაფრის ;)

დღეისთვის სულ ეს იყო. აბა შეხვედრამდე :)

ერთი მარტივი მოქმედებით შეგიძლია მხარი დამიჭერო და გვერდით დამიდგე, რათა გავაგრძელო წერა. მოიწვიე შენი მეგობარი, ვისზეც ფიქრობ რომ გამოადგება მსგავსი სიახლეები პირდაპირ მეილზე მიუვიდეს ❤️ (გაუზიარე ქვედა ლინკი და ეგაა. 10 წამის თემაა). მადლობა ❤️